Kijk je wel eens naar zo’n bericht in de trant van “alleen kinderen uit de jaren 90 zullen zich dit herinneren” of “als je dit had, was je kindertijd geweldig” en vraag je je af hoe wij allemaal hetzelfde leven hebben kunnen leiden? Ondanks geografische en culturele grenzen waren veel van onze ervaringen als kind hetzelfde. Het is logisch dat volwassenen veel overeenkomsten met elkaar delen, ongeacht hun locatie, omdat ze allemaal rekeningen moeten betalen en voor hun huishouden moeten zorgen. Maar als er wordt gewezen op de overeenkomsten tussen de kindertijd van mensen, vraagt iedereen zich af wat we nog meer gemeen hebben en ons nog niet hebben gerealiseerd.
Maar als we een hechte band hebben, dan is school iets waar iedereen over kan discussiëren en een paar gemeenschappelijke dingen over kan vinden die ze even erg vinden. Elke leerling had een hekel aan huiswerk, dus dat is iets waar ze over kunnen praten. Maar zelfs als we studies weglaten en ons alleen richten op de ervaring op de middelbare school, zijn er nog genoeg dingen die overal ter wereld op dezelfde manier gebeuren. Elke school heeft nerds en jocks en overal worden andere mensen gepest. Het enige verschil vandaag de dag is dat kinderen elkaar nu moediger kunnen pesten over religieuze overtuigingen vanwege de staat van onze wereld.
Maar ondanks de problemen hebben studenten nog steeds veel dingen om dankbaar voor te zijn. Er zijn veel goede dingen die ze met elkaar kunnen delen en positieve overeenkomsten kunnen ontdekken. Elke school heeft bijvoorbeeld leerlingen die naar prestigieuze universiteiten willen en de vakken van hun keuze willen studeren. Nergens willen de studenten hun opleiding opgeven vanwege een paar slechte ervaringen. Ze zijn allemaal even gepassioneerd over hun toekomst en dat kan ze samenbrengen. Ze kunnen met elkaar werken aan die toekomst waarin hun dromen zullen uitkomen en ze niet meer in de buurt hoeven te zijn van de pestkoppen op school.
Het is niet eenvoudig om het juiste instituut voor toekomstige studies te kiezen. Er zijn veel factoren die een rol spelen bij deze beslissing. Sommigen kiezen voor een universiteit die dicht bij hun woonplaats ligt, zodat ze hun ouders vaak kunnen bezoeken, terwijl anderen zo ver mogelijk weg willen van de plek waar ze zijn opgegroeid. Sommigen besluiten zich aan te melden voor dezelfde universiteit waar hun vrienden naartoe willen, zodat ze bij hen kunnen zijn in de volgende stap van hun leven. Maar er is ook de kwestie van de cursussen die worden aangeboden. Niet iedereen wil de gebruikelijke vakken studeren en als iemand een uniek vakgebied wil nastreven, is er misschien geen universiteit in de buurt die deze cursus aanbiedt. In dat geval zullen ze naar de plaats moeten gaan waar die cursus wordt gegeven.
Bij het kiezen van een cursus is het echter essentieel om de beschrijving te lezen om er zeker van te zijn dat het precies de cursus is die je wilt studeren. Veel onderwerpen hebben vergelijkbare namen en onderwerpen, daarom kan het soms moeilijk zijn om het onderscheid te maken. Als je de cursusbeschrijving echter grondig leest, kun je begrijpen wat een bepaald programma de studenten zal leren. De beschrijving vertelt je de vragen waarvan je de antwoorden zult vinden tijdens het bestuderen van de cursus en als je dat niet wilt, kun je omkeren en op zoek gaan naar een ander programma. Maar als deze vragen jou ook dwarszitten, kun je je aanmelden voor de cursus. Ze zijn ook nuttig om uit te zoeken wat je gaat leren in een programma, omdat je er zeker van moet zijn dat het niet iets is wat je al geleerd hebt.
Niemand kan je een baan geven als ze niet weten wat je hebt gestudeerd. Je kwalificaties geven hen niet alleen een idee over je studie, maar ook over je kennisniveau. Als je verstand hebt van een bepaald vakgebied, kun je helpen op de betreffende afdeling. Maar met het aantal verwarrende diploma’s dat tegenwoordig wordt aangeboden, is de naam van je hoofdvak soms niet genoeg. In dat geval moet je de beschrijving van je cursus laten zien aan het kantoor waar je solliciteert.
Het kan ook zijn dat je de beschrijving aan een universiteit moet laten zien als je je aanmeldt voor een postdoctorale studie. Ze zullen willen weten wat je tot nu toe hebt gestudeerd, zodat ze je de opties voor verdere studies kunnen geven. Je wilt immers iets nieuws leren na je studie en niet steeds hetzelfde blijven studeren. Maar als je solliciteert naar een baan in het buitenland of naar een toelating aan een buitenlandse universiteit, kun je je cursusbeschrijving niet zomaar laten zien. Je hebt een nauwkeurige vertaling van de beschrijving in hun taal nodig om hen te helpen je kwalificatie te begrijpen.
Dit is de taak die alleen een professionele vertaler aankan. Ook al kom je in de verleiding om Google Translate hiervoor te gebruiken, doe het niet, je verknoeit alleen maar je kansen om de baan of toelating te krijgen. De vertalingen die worden uitgevoerd door online tools en software zijn nooit nauwkeurig en daarom niet het type dat je aan een kantoor kunt voorleggen voor serieuze overweging. Het is beter om contact op te nemen met een betrouwbaar bureau, bij voorkeur iemand met meer dan tien jaar ervaring. Ze hebben gekwalificeerde vertalers in hun team die je taak professioneel kunnen afhandelen. Zodra ze de cursusbeschrijving voor je vertaald hebben, kun je die zonder enige aarzeling indienen waar je maar wilt.